Σελίδες

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Δε μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς

Σου 'χει τύχει ποτέ ν' αρχίσεις να ξαναδιαβάζεις από την αρχή τον κώδικα του προγράμματός σου; Έτσι. Στο άκυρο. Χωρίς να ψάχνεις για software bugs ή για κάτι ιδιαίτερο. Άλλωστε με τόσα version updates, οι πελάτες σου νομίζουν ότι πια είναι το τέλειο πρόγραμμα με τον πιο καλογραμμένο κώδικα. Όπως είπα, δεν ψάχνεις για bugs, αλλά βλέπεις τόσες εκατοντάδες lines μέσα στις τόσες χιλιάδες, που σκέφτεσαι το πόσο άχρηστες είναι ή το πόσο επιβαρύνουν τη RAM. Ή ξέρω γω σου περνούν απ' το μυαλό ένα εκατομμύριο καινούργιες ιδέες και τρόποι, που πηγάζουν από νέες γνώσεις, που θα μπορούσες να αντικαταστήσεις αυτές τις γραμμές για να πετύχεις ακόμη πιο καλό εφίσιενσι & περφόρμανς. Αλλά όταν πας να βάλεις το δάκτυλο στο πληκτρολόγιο, ένας διάολος σε σταματάει και σου λέει: "011001010110111001101111011101010110011101101000" (=enough). Αφού για τους πελάτες είναι όλα τόσο χαρμόσυνα, γιατί θες να γίνεις καλύτερος; Άραξε ρε λέμε στη βολή σου... Αφού δε σε πληρώνουν παραπάνω, γιατί να βγάλεις κι άλλες ρίζες κάτω απ' το γραφείο; Αυτό μοιάζει με ένα καθεστώς που υπήρχε κάποτε σε μια Ρωσία, just to mention, χαχαχαχα D: Και συ συμφωνείς μαζί του. Και έπειτα, όλα πάνε καλά μέχρι που σε ξαναπιάνει αυτή η μανία για να ξεθάψεις τον κώδικα από την ΑΡΧΗ, από το line 1, και η γαμημένη ιστορία επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά και ξανά, λες και η ζωή σου η ριμάδα έχει πέσει σε endless loop.

Πριν λίγο καιρό, ένας γνωστός μου, μου είπε πως υποστηρίζει ότι όταν κάποιος σκέφτεται "δυαδικά", σαν με τον άσσο και το μηδέν που κάνουν τα κομπιούτερ, ο βαθμός της απόδοσης και του καταλογισμού του στην ευρύτερη ζωή του είναι μηδαμινός. Δεν ξέρω αν πρέπει να διαφωνήσω ή να συμφωνήσω, χαχαχαχα!!

Καιρό είχε να ακουστεί κάποιος θόρυβος εδώ μέσα, ε; ή μάλλον... όχι, ναι. Δε μ' άφηνε ο διάολος αυτός που λέγαμε. Είναι καλός στη δουλειά του ο πούστης.