Σελίδες

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Dog days are over.

Άλλα 3 μαθήματα και οι πανελλαδικές τελειώνουν. Μετά καλοκαίρι. Το επόμενο Σάββατο την ίδια ώρα ίσως να μην σκέφτομαι το ότι θα  έχω μάθημα την Κυριακή το πρωί, αλλά σε ποια παραλία θα πάω για ρακέτα και τι καφέ θα πιω!! Ο μόνος ρόλος που θα έχω να παίξω το καλοκαίρι θα είναι ένα κρέας που θα χαλάει την ημέρα χρήματα (φειδωλά  πάντα) και που το βράδυ θα κάνει σιριαλο-κάψιμο. Φεύγω από το σχολείο με καθόλου ανάμεικτα συναισθήματα και δάκρυα στα μάτια. Δεν έχω κανένα πρόβλημα που δε θα ξαναροχαλήσω πάνω σε μια ξύλινη καρέκλα εισπνέοντας σκόνη κιμωλίας. Αρχικά, σκέφτηκα να κάνω μία λίστα με αυτά τα λίγα που θα μου λείψουν και με αυτά τα πολλά που δε θα μου λείψουν, κυρίως από το γυμνάσιο και το λύκειο. Αλλά στο τέλος κατάλαβα πως αυτά που δε θα μου λείψουν, είναι αυτά που θα νοσταλγώ όταν θα σκέφτομαι τα σχολικά μου χρόνια. Δεν θα τα αναλύσω τώρα όμως διότι νυστάζω και θα πάρει αιώνες..

Οραιτ. Ας αρχίσω με την λίστα, την μαύρη λίστα. Σ'αυτήν καταγράφονται συνήθειες, εικόνες και διάφορα άλλα που ίσως να θέλω να αργήσω να τα ξαναζήσω και να ξανανιώσω για πολλά χρόνια ακόμη:
-Το πρωινό (σχολικό) ξύπνημα και ο δρόμος της ανηφόρας για το σχολείο.
-Ο ήλιος μέσα από τα ακουρτίνοτα παράθυρα κάθε αίθουσας.
-Η τσίχλες Trident (μπλε-κόκκινες-πράσινες) ως προς την γεύση και την διακόσμησή τους από κάτι μπάσταρδους κάτω από τις καρέκλες και τα θρανία μέχρι στα πατώματα και στα ταβάνια.
-Η "εξαίσια" τυρόπιτα της καντίνας. 
-Η βιολόγος και η υποδιευθύντρια του σχολείου.
-Όλα τα μαθήματα αλλά ιδιαίτερα η Φυσική και τα Μαθηματικά.

-Οι τουαλέτες του κτιρίου.
-Ο καθαρισμός των θρανίων. Προτιμούσα να αφαιρέσω ένα κεφάλι μέσα από το γραφείο των καθηγητών παρά να σβήσω τις καλλιτεχνίες μου με το έτσι θέλω.
-Η ευωδιαστή ανάσα του/της διπλανού/διπλανής μου.
-Τα μαλακιστίρια που άλλαζαν την σειρά των πλήκτρων στα keyboards των υπολογιστών.
-Το παιδί που έτρωγε δέντρα μετά τις βροχές. Ναι, ό,τι ακριβώς διαβάσατε.
-Το τρέξιμο της γυμναστικής.
-Τα απροειδοποίητα γαμω-τεστ στα μαθήματα γενικής. Seriously, γιατί;;
-Οι ζητιάνοι που μου χρωστάνε μονόευρα για τυρόπιτα από την αρχή της χρονιάς.
-Το κορίτσι με τις γούνες.
-Η τρίλιζα. No more ΤΡΙΛΙΖΑ γαμώ την redneckια μου μέσα!!
-Τα απροσάρμοστα ζωάκια που πετούσαν χαρτάκια εν ώρα μαθήματος. Δεν σταματούσαν παρα μόνο αμα δεν τους πέταγες μια Φυσική στο κεφάλι.
-Οι τύποι που είχαν 7 τετράθεμα σπιράλ στην τσάντα τους και σου ζητούσαν συνεχώς "man, μου δίνεις ένα φύλλο;".
-Και τέλος, οι διάλογοι με αγνώστους μέσω του θρανίου, στους οποίους αναγράφονταν όλες οι κοινότοπες βρισιές και νικητής ποτέ δεν υπήρχε.

Σίγουρα μου περνάνε πολλά περισσότερα από το μυαλό, αλλά τώρα με το στανιό δεν μπορώ να κατεβάσω άλλα..
Το μόνο που θα νοσταλγώ περισσότερο μετά από χρόνια, είμαι σίγουρος πως θα είναι η ευκολία της ζωής όταν είσαι μαθητής. Ίσως τώρα να μην το βλέπω σα μία ευχαρίστηση και καλοπέραση αλλά νομίζω πως κάποτε θα κοιτάζω το παρελθόν και θα λέω τι ωραία που ήταν τότε. Ο μόνος καημός ήταν το διάβασμα και το τεστ στη Γεωγραφία, ενώ τώρα...... πρέπει να (προσθέστεπρόβλημα) και να (προσθέστεπρόβλημα) ............. να να....να.
Anyway. Παω να ξαπλάρω γιατί αύριο έχω για τελευταία φορά μάθημα στα Μαθηματικά. Πάω να ξεκουραστώ και να μαζέψω δυνάμεις ώστε να καταπιώ και τα τελευταία κώνεια των 3ων τελευταίων μαθημάτων της εβδομάδας αυτής. Καληνύκτα. Να και ένα τραγούδι, απ'τα καλά όμως. enjoy.


Δεν υπάρχουν σχόλια: