Εσύ πιο χρώμα είσαι?

Αααχ ναι... πάει το καλοκαίρι, έφυγε! Παρέα πήρε μαζί του και τις διακοπές, αλλά παρ'όλα αυτά μας άφησε τις ζέστες του για μην έχουμε παράπονο-.-  . Τώρα στο τιμόνι στέκεται το ξενέρωτο φθινόπωρο. Άλλη εποχή, άλλη ψυχολογία, διαφορετική ρουτίνα και φυσικά όπως λέει και ο τίτλος 2 σειρές πιο πάνω: άλλα χρώματα... Άλλα χρώματα είτε στο περιβάλλον γύρω μας είτε στην εμφάνισή μας είτε στις προτιμήσεις μας είτε και γω δεν ξέρω που (οπουδήποτε πάντως σίγουρα όχι σε αυτόν τον ιστότοπο... το μαύρο και το άσπρο θα κυριαρχούν για πολύ ακόμα:P). Για σκεφτείτε το αγαπημένο σας χρώμα και ρίξτε μια ματιά παρακάτω σε ένα color dictionary που έφτιαξα παίρνοντας ως δεδομένες πληροφορίες από κάποια περιοδικά και το διαδίκτυο:

 

Λευκό: Είναι το χρώμα της αγνότητας και του φωτός. Το λευκό είναι χρώμα που επιλέγεται κυρίως από άτομα που τους χαρακτηρίζει η ορθότητα, η ειλικρίνεια, η λιτότητα και είναι ρεαλιστές. Λένε πως όποιοι δεν το επιλέγουν το χρώμα αυτό είναι άτομα που δεν αποδέχονται τα ελαττώματά τους και δεν επιθυμούν να τα διορθώσουν.

Μαύρο: Το μαύρο είναι το πιο μυστήριο χρώμα. Είναι συνδεδεμένο άλλοτε με την κομψότητα και τον πλούτο και άλλοτε με καταθλιπτικούς παράγοντες όπως το πένθος και οι θάνατοι. Το μαύρο χρώμα επιλέγεται από πιο μοναχικούς και μυστικοπαθής τύπους. Αντιθέτως δεν το προτιμούν άτομα που νιώθουν ελεύθερα και τους κυριεύει μια φοβία για το άγνωστο...

Πράσινο: Χμμμμ... ένα χρώμα για τους πιο αρμονικούς, ειρηνικούς, γι'αυτούς που δεν γουστάρουν διαμάχες κι αγαπούν την άνεση και ισορροπία. Είναι πιο οικογενειακοί τύποι και υπέρ της θαλπωρής. Άνθρωποι που το αποφεύγουν χαρακτηρίζονται από προτίμηση στην ανεξαρτησία.

Κίτρινο: Είναι το χρώμα που τραβάει περισσότερο από οποιοδήποτε την προσοχή μας. Χρησιμοποιείται σε διαφημιστικές εκστρατείες, σε πινακίδες και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τα ταξί μας είναι κίτρινα. Επίσης είναι το χρώμα του ήλιου, του στοιχείου που μας δίνει ζωή. Αυτοί που δείχνουν προτίμηση στο κίτρινο χαρακτηρίζονται από ζωντάνια κι ενεργητικότητα, είναι επικοινωνιακοί, ευτυχείς κι αγαπούν τη διασκέδαση και την καλοπέραση. Βέβαια σύμφωνα με άλλες θεωρίες το κίτρινο αντιπροσωπεύει την αρρώστια, το φθόνο και τον κίνδυνο. Εκείνοι που το αποφεύγουν, συνήθως απογοητεύονται εύκολα και προσπαθούν να εξηγήσουν τα συναισθήματα με τη λογική.

Καφέ: Το καφέ είναι το χρώμα της γης, της ισορροπίας και της σταθερότητας. Αυτοί που διαλέγουν το συγκεκριμένο χρώμα είναι συνήθως πρακτικοί, ισορροπημένοι κι απλοί. Εκείνοι που το αποφεύγουν είναι περιπετειώδεις, ανήσυχοι και χαρακτηρίζονται από αποστροφή στην ρουτίνα.

Κόκκινο: Το κόκκινο θεωρείται «το χρώμα των χρωμάτων» και σε κάποιες γλώσσες είναι συνώνυμο με το «χρωματισμένο» ή ακόμα και με το «όμορφο». Το κόκκινο χρώμα έχει αποτυπωθεί στη συνείδηση μας ως το χρώμα του έρωτα, ίσως γιατί επιστημονικά, είναι μια απόχρωση που διεγείρει τις αισθήσεις κι ενεργοποιεί την κυκλοφορία του αίματος. Δεν φαίνεται παράξενο, λοιπόν, ότι εκείνοι που το διαλέγουν, χαρακτηρίζονται από πάθος, σεξουαλικότητα, ενεργητικότητα, κι αυθορμητισμό. Πέρα από το πάθος όμως το κόκκινο είναι το πιο έντονο της χρωματικής παλέτας κι έχει παραλληλιστεί και με την επιθετικότητα, τη δύναμη, την φιλοδοξία και την επαναστατικότητα. Οι άνθρωποι που το αποφεύγουν είναι συνήθως κυκλοθυμικοί και εγωκεντρικοί. Δεν αποκλείεται επίσης, να έχουν φοβίες που δεν έχουν καταφέρει ακόμα να αντιμετωπίσουν.

Μπλε: Το μπλε είναι το σύμβολο της ειρήνης, της ηρεμίας και του ονείρου. Οι άνθρωποι που τους αρέσει το μπλε χρώμα, χαρακτηρίζονται από ψυχραιμία, ονειροπόληση, αφοσίωση, οργάνωση, νοσταλγία και ειλικρίνεια. Το σκούρο μπλε ωστόσο, ίσως λόγω της συγγένειας του με το μαύρο, χαρακτηρίζει μελαγχολία. Εκείνοι που το αποφεύγουν χαρακτηρίζονται από πειθαρχία κι εργατικότητα. Είναι αποφασιστικοί και δεν αποκλίνουν από τους στόχους τους.

Πορτοκαλί: Δεν είναι τυχαίο ότι το πορτοκαλί χρώμα έχει πάρει το όνομα του από το πορτοκάλι. Στο μυαλό μας συνδέουμε το συγκεκριμένο χρώμα με την ευδαιμονία και την υγεία. Οι άνθρωποι που αγαπούν το πορτοκαλί χρώμα, χαρακτηρίζονται από διασκέδαση, άνεση, αφθονία, θέρμη, κοινωνικότητα, δυναμισμό και ανεξαρτησία. Εκείνοι που δεν το προτιμούν είναι συνήθως ανεκτικοί με τους γύρω τους ενώ είναι πιθανό να είναι συναισθηματικά καταπιεσμένοι.

 

 και τέλος το 

Γκρι: Ανάμεσα στο μαύρο και το άσπρο, το γκρι αποτελεί μια «διπλωματική» λύση καθώς οι «οπαδοί» του χαρακτηρίζονται από διακριτικότητα αλλά και αδιαφορία. Άνθρωποι που το αποφεύγουν προτιμούν την ειλικρίνεια και την ευθύτητα σε σχέση με την διπλωματία.

Νομίζω πως είπα σχεδόν για όλα τα πιο common και βασικά χρώματα. Πιστεύω πως θα βγάλατε ένα συμπέρασμα λίγο καλύτερο απ'αυτό που είχατε ως τώρα για τον εαυτό σας σύμφωνα με τα παραπάνω... αν όχι τότε μπορεί ίσως να κάνω εγώ λάθος με τις πληροφορίες μου ή όπως λέει και το Λευκό: μπορεί κάποιοι να μην αποδέχονται τα ελαττώματά τους... Λοιπόν, σας αποχαιρετώ μέχρι το επόμενο μου post... τα λέμε!!!!!

[ελπίζω να μην σας έσπασε τα νεύρα η μουσική... αν ναι next time please press the "pause" button:P]