Die ashamed 2011

Μπάσταρδε χρόνε.. ξέρω πως έχεις μπλόγκερ λογαριασμό και κάνεις private follow στο blog μου και γι΄αυτό σου αφιερώνω, όπως είδες απ΄τον τίτλο και μόνο, αυτή την ανάρτηση μαζί με όλους τους losers σου. ΠΑΡΕ Π*ΥΛΟ λοιπόν!! Δεν φταις ούτε επειδή πήραμε 7η θέση στη Eurovision, ούτε επειδή πέθανε ο Jobs αλλά και ούτε επειδή ήσουν η χρονιά της Rebecca Black. Αλλά ΕΠΕΙΔΗ είχες το χειρότερο καλοκαίρι εβερ, είχες φόρτο διαβάσματος & μελέτης, δεν μου επέτρεψες να κλείσω στιγμή το μάτι μου από το καλοκαίρι σχεδόν, είχες τις λιγότερες  εκδρομές και δραστηριότητες, μου έφτιαξες μια φευγάτη ρουτίνα τίγκα στις γκίνιες και ΔΕΝ με άφησες πότε να κάνω deactivate το γ*μημένο facebook.. αλλά έννοια σου δεν ευθύνεσαι μόνο εσύ για το τελευταίο.. Kαι ως επί των πλείστων, ο "11" παύει από δω και στο εξής να είναι ο τυχερός μου αριθμός εξαιτίας σου κωλοχρόνε. Ελπίζω το 2012 να μην είναι σαν τα μούτρα σου και να επαναφέρει στην θέση τους όλα τα στάνταρ-ή έστω τα πιο SOS. Θα μπορούσα να πω πως τα καλά που μου πρόσφερες ήταν ελάχιστα έως μηδαμινά, αλλά και (α)ξέχαστα απ'την άλλη.. Ίσως και γι΄ αυτά τα λίγα να έσωνες την θέση σου από τον κάδο-αχρήστων, αλλά δυστυχώς δεν φτάνουν.. μου τα έδωσες μισά κι αυτά. Σε άφησα να μπεις πολύ φλου τον Ιανουάριο και γι΄αυτό μου ξέφυγες στην πορεία. Όμως για το 2012 έχω ήδη πρόγραμμα και σχέδια και η αμαξοστοιχία δεν θα βγει off the tracks.