Χντουπ, ξυπνάει ο Χρήστος και βλέπει αμέσως το ρολόι. "Εντάξει"
μουρμούρισε. Πάλι just on time 2:00 ακριβώς το μεσημέρι. Σηκώνεται
σπρώχνοντας το σκύλο απ' τα σκεπάσματα και πάει να κατουρήσει. Μετά
πλένει μουτσούνα και δόντι. Ώρα για καφέ. Ανεβαίνει, λέει καλησπέρα στη
Μάνα του και αρχίζει να χτυπάει τον Νες καθώς ξεκωλώνεται στο
χασμουρητό. Ξανά κατεβαίνει και πατάει το κουμπί του υπολογιστή καθώς
αφήνει τον καφέ πάνω στο ηχείο, δίπλα στο γραφείο. Το πληκτρολόγιο θέλει
καθάρισμα, δεν πειράζει και αύριο μέρα είναι. Μέχρι να boot αρει
το pc, στρώνει κρεβάτι και βάζει τη ζώνη στο μπάσο. Πίνει μια γουλιά
καφέ και παίζει για 2 λεπτά μπάσο. Μετά ανοίγει youtube, χώνει κάνα
τραγούδι και στέλνει τις καλημέρες του στο αμόρε.
Ξαφνικά η ώρα πήγε 5. Καιρός για μάσα. Ελπίζει να βρει μακαρόνια. Ανεβαίνει πάνω, ανοίγει την κατσαρόλα της μαμάς και βλέπει φακές. Το πόσο γούσταρε δε λέγεται. Και αύριο μέρα είναι. Αύριο ας ελπίσουμε να έχει μακαρόνια. Καταβροχθίζει την φακή πίνοντας sprite. Ώρα για τσιγάρο. Κατεβαίνει πάλι με την υπόλοιπη sprite και κάθετε στο κρεβάτι του να στρίψει. Δεν έχει όμως πολύ καπνό. Θα πάρει αύριο. Αφού το τελειώσει κι αυτό, πιάνει τηλέφωνο και κανονίζει για κάνα μπυρο-καφέ για πιο βράδυ. Νύσταξε. Άνοιξε το pc και έβαλε να δει καμιά σειρά μέχρι να ρθει το απόγευμα.
Ώρα για έξοδο. Βάζει το τζιν του, το οποίο όμως ήθελε πλύσιμο. Τα γόνατα έχουν γίνει σα πατατάκι. Αύριο θα μπει στο πλυντήριο. Παίρνει κλειδιά, και φεύγοντας βλαστημάει το σκύλο του που του γαβγίζει και ποτέ δεν τον παίρνει μαζί. Βρίσκει τους φίλους στην καφετέρια και μπαίνοντας τσακώνει ένα τάβλι. Αυτοί έπαιζαν τίτσου. Του είπαν να τον μάθουν να παίζει, αλλά αυτός τους είπε αύριο. Στρίβει ένα τσιγάρο και αρχίζουν το τάβλι ρουφώντας καφέ.
Καιρός να μαζευτεί σπίτι. Φτάνει στο σπίτι με τα πόδια. Ίσως αύριο να χει ψηλά και να γυρίσει με ταξί. Πετάει τα ρούχα στην καρέκλα και αυτά διπλώνονται από μόνα τους στον αέρα. Ανοίγει το μπάσο, μα βλέπει πως η ώρα είναι 12 και το καλοσκέφτεται πριν βάλει τον ενισχυτή στο διαπασών. Παίζει καμιά ώρα και μετά το κλείνει. Ίσως αύριο να παίζει και καλύτερα. Ώρα για τσατ. Κανείς online. Σκέφτηκε να διαβάσει κανένα βιβλίο. Όλο τα ίδια και τα ίδια, αύριο σκέφτηκε θα πάει να πάρει κανένα καινούργιο. Ο ύπνος τον βρήκε κατά τις 4 το πρωί. Ξυπνά πάλι στις 2, μα το αύριο δεν ήρθε πάλι.
Ξαφνικά η ώρα πήγε 5. Καιρός για μάσα. Ελπίζει να βρει μακαρόνια. Ανεβαίνει πάνω, ανοίγει την κατσαρόλα της μαμάς και βλέπει φακές. Το πόσο γούσταρε δε λέγεται. Και αύριο μέρα είναι. Αύριο ας ελπίσουμε να έχει μακαρόνια. Καταβροχθίζει την φακή πίνοντας sprite. Ώρα για τσιγάρο. Κατεβαίνει πάλι με την υπόλοιπη sprite και κάθετε στο κρεβάτι του να στρίψει. Δεν έχει όμως πολύ καπνό. Θα πάρει αύριο. Αφού το τελειώσει κι αυτό, πιάνει τηλέφωνο και κανονίζει για κάνα μπυρο-καφέ για πιο βράδυ. Νύσταξε. Άνοιξε το pc και έβαλε να δει καμιά σειρά μέχρι να ρθει το απόγευμα.
Ώρα για έξοδο. Βάζει το τζιν του, το οποίο όμως ήθελε πλύσιμο. Τα γόνατα έχουν γίνει σα πατατάκι. Αύριο θα μπει στο πλυντήριο. Παίρνει κλειδιά, και φεύγοντας βλαστημάει το σκύλο του που του γαβγίζει και ποτέ δεν τον παίρνει μαζί. Βρίσκει τους φίλους στην καφετέρια και μπαίνοντας τσακώνει ένα τάβλι. Αυτοί έπαιζαν τίτσου. Του είπαν να τον μάθουν να παίζει, αλλά αυτός τους είπε αύριο. Στρίβει ένα τσιγάρο και αρχίζουν το τάβλι ρουφώντας καφέ.
Καιρός να μαζευτεί σπίτι. Φτάνει στο σπίτι με τα πόδια. Ίσως αύριο να χει ψηλά και να γυρίσει με ταξί. Πετάει τα ρούχα στην καρέκλα και αυτά διπλώνονται από μόνα τους στον αέρα. Ανοίγει το μπάσο, μα βλέπει πως η ώρα είναι 12 και το καλοσκέφτεται πριν βάλει τον ενισχυτή στο διαπασών. Παίζει καμιά ώρα και μετά το κλείνει. Ίσως αύριο να παίζει και καλύτερα. Ώρα για τσατ. Κανείς online. Σκέφτηκε να διαβάσει κανένα βιβλίο. Όλο τα ίδια και τα ίδια, αύριο σκέφτηκε θα πάει να πάρει κανένα καινούργιο. Ο ύπνος τον βρήκε κατά τις 4 το πρωί. Ξυπνά πάλι στις 2, μα το αύριο δεν ήρθε πάλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου